Instalacje grzewcze w układzie otwartym i zamkniętym – jak zabezpieczyć obiegi c.o.?

Wprowadzenie pieca gazowego do starszego, otwartego systemu grzewczego wiąże się z pewnymi wyzwaniami technicznymi. Piec gazowy, z natury przeznaczony do pracy w układzie zamkniętym, wymaga specjalnych środków zabezpieczających w ramach systemu otwartego.

Zapewnienie bezpieczeństwa i efektywności takiego połączenia wymaga dokładnej analizy i dostosowania instalacji.

Jest to istotne, ponieważ wymogi techniczne i bezpieczeństwa dla pieców gazowych różnią się od tych stosowanych w starszych systemach. Prace adaptacyjne muszą więc uwzględniać zarówno specyfikę nowego urządzenia, jak i charakterystykę istniejącej instalacji.

Tylko w ten sposób możliwe jest stworzenie sprawnej i bezpiecznej hybrydowej instalacji grzewczej, łączącej tradycyjne i nowoczesne rozwiązania.

Zabezpieczenia instalacji w układzie otwartym

Zabezpieczenie układu otwartego w systemie centralnego ogrzewania wymaga szczególnej uwagi, aby uniknąć problemów związanych z nadmiernym ciśnieniem wody. Kluczowym elementem jest tutaj instalacja naczynia przelewowego wzbiorczego, które łączy się z atmosferą.

Dzięki temu rozwiązaniu, gdy temperatura wody w systemie rośnie, co wiąże się ze wzrostem ciśnienia, nadmiar wody jest bezpiecznie odprowadzany. Ważne jest, aby naczynie to umieścić w najwyższym punkcie instalacji grzewczej, co zapewni optymalną ochronę całego systemu.

Kolejnym kluczowym elementem w instalacjach centralnego ogrzewania z pompami obiegowymi jest zawór różnicowy.

Zawory te, jak na przykład te produkowane przez firmę FERRO, mają za zadanie zapewnić bezpieczny przepływ wody w systemie, zwłaszcza w sytuacjach awaryjnych, takich jak brak zasilania elektrycznego lub usterka pompy.

Zawory FERRO mogą wytrzymać temperaturę do 110°C i ciśnienie do 0,7 MPa (7 barów), a ich kluczowy element - kula - jest wykonana z trwałej gumy EPDM.

Na koniec, w przypadku kotłów na paliwo stałe, niezbędne jest użycie zaworu trój- lub czterodrogowego. Jest to szczególnie ważne w układach otwartych, gdzie ryzyko korozji jest wyższe.

Zawory te pomagają chronić źródło ciepła przed zbyt niską temperaturą powrotu wody, zapewniając tym samym dłuższą żywotność i wydajność całego systemu grzewczego.

Elementy zabezpieczające w instalacjach w układzie zamkniętym i otwartym.

Zabezpieczenia instalacji w układzie zamkniętym

W systemach grzewczych o zamkniętej konstrukcji, kluczowym elementem zabezpieczenia obiegu centralnego ogrzewania są naczynia przeponowe. Modele firmy FERRO, wykorzystywane w takich instalacjach, wyposażone są w specjalistyczne komponenty.

Zawierają one zawór do wstępnego nabijania, komorę powietrzną na ciśnienie wstępne oraz membranę wykonaną z kauczuku etylenowo-propylenowego. Dodatkowo, te naczynia składają się z przyłącza wodnego i wytrzymałego zbiornika ze stali głęboko tłoczonej, zabezpieczonego trwałą powłoką epoksydową dla zwiększenia jego żywotności.

Kluczowe są również zawory bezpieczeństwa, które stanowią istotny element zabezpieczenia instalacji grzewczych. W ofercie firmy FERRO zawory te dostosowane są do pracy w zakresie ciśnienia od 1,5 do 8 bar przy maksymalnej temperaturze pracy 110°C.

Zalecane jest stosowanie dwóch zaworów bezpieczeństwa w instalacji. Pierwszy, będący częścią grupy bezpieczeństwa z zaworem, odpowietrznikiem i manometrem, montuje się na zasilaniu. Drugi zawór bezpieczeństwa umieszcza się na przewodzie powrotnym.

Wybór grupy bezpieczeństwa powinien być dokonany z uwzględnieniem jej parametrów pracy. Na przykład, grupy bezpieczeństwa od FERRO mają temperaturę pracy do 95°C, ciśnienie pracy do 6 barów oraz maksymalną chwilową temperaturę wody 110°C.

Kompletny zestaw zawiera belkę ze stali o grubości 2 mm, automatyczny odpowietrznik z zaworem stopowym, zawór bezpieczeństwa, manometr oraz szybkozłącze do naczynia przeponowego.

W układach zamkniętych, zabezpieczenie kotłów na paliwa stałe przed przegrzaniem jest kluczowe.

Może to być realizowane poprzez wężownicę schładzającą z zaworem jednofunkcyjnym lub zaworem dwufunkcyjnym, który pozwala na dopuszczenie zimnej wody do powrotu kotła przy jednoczesnym odprowadzeniu gorącej wody. Druga opcja często stosowana jest w kotłach o wyższej mocy, gdzie wężownice mogą nie zapewnić wystarczającej wydajności.

Odpowiednie zabezpieczenia obiegów centralnego ogrzewania są niezbędne już na etapie projektu instalacji.

Prawidłowy dobór komponentów powinien być przeprowadzony przez wykwalifikowanego projektanta z odpowiednimi uprawnieniami, a instalacja musi być wykonana przez doświadczonego instalatora zgodnie z aktualną wiedzą techniczną i wymogami projektu.

Źródło i zdjęcia: FERRO